Certe non potest

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. In voluptate corporis-addam, si vis, animi, dum ea ipsa, ut vultis, sit e corpore-situm est vivere beate. At enim hic etiam dolore. Teneo, inquit, finem illi videri nihil dolere. Duo Reges: constructio interrete. Sed quid attinet de rebus tam apertis plura requirere? Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Atqui, inquit, si Stoicis concedis ut virtus sola, si adsit vitam efficiat beatam, concedis etiam Peripateticis. Ita multo sanguine profuso in laetitia et in victoria est mortuus.

Perfecto enim et concluso neque virtutibus neque amicitiis usquam locum esse, si ad voluptatem omnia referantur, nihil praeterea est magnopere dicendum.

Si stante, hoc natura videlicet vult, salvam esse se, quod
concedimus;

Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus
verbum nullum est, quod non intellegatur?

Quid vero?: Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere.
Respondeat totidem verbis.: Ergo opifex plus sibi proponet ad formarum quam civis excellens ad factorum pulchritudinem?
Frater et T.: Et hunc idem dico, inquieta sed ad virtutes et ad vitia nihil interesse.
Quo tandem modo?: Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit?

Sed quoniam et advesperascit et mihi ad villam revertendum est, nunc quidem hactenus;
Inde igitur, inquit, ordiendum est.
Tum Piso: Quoniam igitur aliquid omnes, quid Lucius noster?
Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit.

Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis
malis oppressum.

Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet
vivere?

Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo.

Quantum Aristoxeni ingenium consumptum videmus in musicis? Non ergo Epicurus ineruditus, sed ii indocti, qui, quae pueros non didicisse turpe est, ea putant usque ad senectutem esse discenda. Nam nec vir bonus ac iustus haberi debet qui, ne malum habeat, abstinet se ab iniuria. Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis. Sunt autem, qui dicant foedus esse quoddam sapientium, ut ne minus amicos quam se ipsos diligant. Istic sum, inquit.

Hoc positum in Phaedro a Platone probavit Epicurus sensitque in omni disputatione id fieri oportere. Quid turpius quam sapientis vitam ex insipientium sermone pendere? Tu autem negas fortem esse quemquam posse, qui dolorem malum putet. Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia? Immo alio genere; At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. In enumerandis autem corporis commodis si quis praetermissam a nobis voluptatem putabit, in aliud tempus ea quaestio differatur. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Cuius similitudine perspecta in formarum specie ac dignitate transitum est ad honestatem dictorum atque factorum. De ingenio eius in his disputationibus, non de moribus quaeritur. Ut id aliis narrare gestiant? Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt. Nec vero ut voluptatem expetat, natura movet infantem, sed tantum ut se ipse diligat, ut integrum se salvumque velit. Disserendi artem nullam habuit.

Sin dicit obscurari quaedam nec apparere, quia valde parva sint, nos quoque concedimus;
Bonum incolumis acies: misera caecitas.
Hoc loco discipulos quaerere videtur, ut, qui asoti esse velint, philosophi ante fiant.
Idemne, quod iucunde?
Hic nihil fuit, quod quaereremus.
Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego?

Praeteritis, inquit, gaudeo.: Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.
Falli igitur possumus.: Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim.

Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse?

Illi enim inter se dissentiunt. Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Sed fortuna fortis; Nihil enim iam habes, quod ad corpus referas; Dicuntur ista, Cato, magnifice, inquam, sed videsne verborum gloriam tibi cum Pyrrhone et cum Aristone, qui omnia exaequant, esse communem? In voluptate corporis-addam, si vis, animi, dum ea ipsa, ut vultis, sit e corpore-situm est vivere beate.

Nunc ita separantur, ut disiuncta sint, quo nihil potest esse perversius. Sed haec nihil sane ad rem; Cur fortior sit, si illud, quod tute concedis, asperum et vix ferendum putabit? Hoc autem loco tantum explicemus haec honesta, quae dico, praeterquam quod nosmet ipsos diligamus, praeterea suapte natura per se esse expetenda. Compensabatur, inquit, cum summis doloribus laetitia. Quid enim possumus hoc agere divinius?

Nunc haec primum fortasse audientis servire debemus.
Huius, Lyco, oratione locuples, rebus ipsis ielunior.
Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret.
Praeteritis, inquit, gaudeo.
Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret.
Mihi enim satis est, ipsis non satis.

Et quod est munus, quod opus sapientiae? Perfecto enim et concluso neque virtutibus neque amicitiis usquam locum esse, si ad voluptatem omnia referantur, nihil praeterea est magnopere dicendum. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere. Ex quo illud efficitur, qui bene cenent omnis libenter cenare, qui libenter, non continuo bene. Homines optimi non intellegunt totam rationem everti, si ita res se habeat. Hic Speusippus, hic Xenocrates, hic eius auditor Polemo, cuius illa ipsa sessio fuit, quam videmus. Hic quoque suus est de summoque bono dissentiens dici vere Peripateticus non potest. Ne tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque natum esse et suis voluptatibus? Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Nam si dicent ab illis has res esse tractatas, ne ipsos quidem ~~Graecos est cur tam multos legant, quam legendi sunt.~~ Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere? Tum ille: Ain tandem? Haec dicuntur fortasse ieiunius; Epicurei num desistunt de isdem, de quibus et ab Epicuro scriptum est et ab antiquis, ad arbitrium suum scribere? An potest, inquit ille, quicquam esse suavius quam nihil dolere?

Quo plebiscito decreta a senatu est consuli quaestio Cn. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Sin autem est in ea, quod quidam volunt, nihil impedit hanc nostram comprehensionem summi boni. Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Ut nemo dubitet, eorum omnia officia quo spectare, quid sequi, quid fugere debeant? Non enim in ipsa sapientia positum est beatum esse, sed in iis rebus, quas sapientia comparat ad voluptatem. Quare attendo te studiose et, quaecumque rebus iis, de quibus hic sermo est, nomina inponis, memoriae mando; At cum tuis cum disseras, multa sunt audienda etiam de obscenis voluptatibus, de quibus ab Epicuro saepissime dicitur. Addebat etiam se in legem Voconiam iuratum contra eam facere non audere, nisi aliter amicis videretur. Ex quo intellegitur officium medium quiddam esse, quod neque in bonis ponatur neque in contrariis. Restatis igitur vos;

Quid enim tanto opus est instrumento in optimis artibus comparandis? Multoque hoc melius nos veriusque quam Stoici. Quod quoniam in quo sit magna dissensio est, Carneadea nobis adhibenda divisio est, qua noster Antiochus libenter uti solet. Mihi, inquam, qui te id ipsum rogavi? Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu. Se omnia, quae secundum naturam sint, b o n a appellare, quae autem contra, m a l a. Tu autem inter haec tantam multitudinem hominum interiectam non vides nec laetantium nec dolentium? Sit sane ista voluptas. Nec enim absolvi beata vita sapientis neque ad exitum perduci poterit, si prima quaeque bene ab eo consulta atque facta ipsius oblivione obruentur.

Nihil acciderat ei, quod nollet, nisi quod anulum, quo delectabatur, in mari abiecerat.
Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;
Levatio igitur vitiorum magna fit in iis, qui habent ad virtutem progressionis aliquantum.
Ad eas enim res ab Epicuro praecepta dantur.

Quid ergo dubitamus, quin, si non dolere voluptas sit summa, non esse in voluptate dolor sit maximus? Omnibus enim artibus volumus attributam esse eam, quae communis appellatur prudentia, quam omnes, qui cuique artificio praesunt, debent habere. Tu autem, si tibi illa probabantur, cur non propriis verbis ea tenebas? Sed si duo honesta proposita sint, alterum cum valitudine, alterum cum morbo, non esse dubium, ad utrum eorum natura nos ipsa deductura sit. Immo alio genere; Scripta sane et multa et polita, sed nescio quo pacto auctoritatem oratio non habet. Suo enim quisque studio maxime ducitur. Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.

Quem enim ardorem studii censetis fuisse in Archimede, qui dum in pulvere quaedam describit attentius, ne patriam quidem captam esse senserit?

Quid enim necesse est, tamquam meretricem in matronarum coetum, sic voluptatem in virtutum concilium adducere? At iste non dolendi status non vocatur voluptas. Vos autem cum perspicuis dubia debeatis illustrare, dubiis perspicua conamini tollere. Illud mihi a te nimium festinanter dictum videtur, sapientis omnis esse semper beatos; An eiusdem modi? An vero, inquit, quisquam potest probare, quod perceptfum, quod. Age nunc isti doceant, vel tu potius quis enim ista melius? Praeclare enim Plato: Beatum, cui etiam in senectute contigerit, ut sapientiam verasque opiniones assequi possit.

x²+ y_b = 0

100 REM CODE-ART
110 REM DANIELE.OLMISANI@GMAIL.COM
120 PRINT "{CLEAR}"
130 REM PUT CHAR MAP AT 12288
140 POKE 53272, (PEEK(53272) AND 240)+12
150 REM DEFINE NEW CHARS
160 FOR K=0 TO 15
170  : READ A
180  : POKE 12288+K, A
190 NEXT K
200 REM DRAW RAND PATTERNS
210 PRINT CHR$(64.5+RND(1));
220 GOTO 210
230 REM CHARACTER DATA
240 DATA 016,016,032,192,003,004,008,008
250 DATA 008,008,004,003,192,032,016,016

<!DOCTYPE html PUBLIC "-//W3C//DTD XHTML 1.0 Strict//EN" "http://www.w3.org/TR/xhtml1/DTD/xhtml1-strict.dtd">
<html xmlns="http://www.w3.org/1999/xhtml" xml:lang="en" lang="en">
<head>
    <meta http-equiv="Content-Type" content="text/html; charset=UTF-8" />
    <title>PHP Code Example</title>
</head>
<body>
    <h1>PHP Code Example</h1>
 
    <p><?php echo 'Hello World!'; ?></p>
 
    <p>This line is highlighted.</p>
 
    <div class="foobar">
        This    is  an
        example of  smart
        tabs.
    </div>
 
    <p><a href="http://wordpress.org/">WordPress</a></p>
</body>
</html>